عجایب باستان شناسی ایران

۱۰ راز عجیبی که در کشفیات باستان شناسی وجود داشته و تاکنون دانشمندان جواب و توضیحی برای هیچکدام آن ها نیافته اند آشنا کنیم.

۱- پرندگان موآ (Moa Birds)

موآها پرندگانی بودند که قدرت پرواز نداشتند و در مناطق نیوزیلند سکونت داشتند. نسل این پرنده در حدود سال ۱.۵۰۰ میلادی منقرض شد و برخی منابع دلیل انقراض آن ها را شکار بی رویه توسط قوم مائوری دانسته اند. در یک سفر تحقیقاتی در قرن بیستم محققان در این ناحیه چنگال یکی از این پرنده ها را پیدا کردند که کاملاً سالم بوده و هیچ آسیبی در آن دیده نمی شد.

۲- مجموعه مقبره های ساکسایوامان در پرو

کار سنگی بدون نقص مجموعه مقبره ی ساکسایوامان (Saksaywaman) که بدون استفاده از قطره ای بتن یا هر ماده ی چسبناک دیگری به پایان رسیده است در برخی از موارد باستان شناسان را شگفت زده کرده است به طوری که امکان وارد کردن حتی یک کاغذ نازک بین این صفحات سنگی نیز وجود ندارد. هر قطعه سنگ سطح صاف و گردی دارد. هیچ کس نمی داند که این سنگ ها چطور به این شکل درآمده و با این دقت و زیبایی روی هم قرار گرفته اند.

۳- دروازه ی خورشید در بولیوی

دروازه ی خورشید در شهر تیواناکو (Tiwanaku) که یک شهر باستانی و رازآلود در بولیوی است قرار دارد. برخی از باستان شناسان بر این باورند که این شهر مرکز یک امپراطوری بزرگ در اولین هزاره ی قبل از میلاد مسیح بوده است. هیچ کسی نمی داند که معنای کنده کاری های انجام گرفته در این دروازه چیست. شاید این نقش ها به ستاره شناسی مربوط بوده و از این جهت اهمیت داشته باشند.

۴- غارهای لونگ یو در چین

غارهای لونگ یو (Longyou) توسط انسان و تنها با دست در سنگ های ماسه ای کنده کاری شده اند. چنین کار عظیمی مستلزم همکاری هزاران نفر بوده است با این وجود در منابع تاریخی این کشور هیچ اشاره ای به این غارها یا روش های کنده کاری آن ها نشده است.

5- شهر آبی یوناگونی در ژاپن

شهر باستانی یوناگونی (Yonaguni) به طور اتفاقی توسط یک مربی شنا و شیرجه به نام کیاچیرو آراتاکه کشف شد. این شهر زیرآبی تمامی نظریات علمی را زیر سوال برده است. صخره ای که این مجتمع بزرک در دل آن کنده کاری شده بیش از ۱۰.۰۰۰ سال پیش در آب فرو رفته که بسیار پیشتر از دوران ساخت اهرام ثلاثه مصر خواهد بود. برخی باستان شناسان بر این باورند که در انسان ها در این عصر در غارها زندگی کرده و هنوز با فنون شکار آشنایی نداشته و از ریشه ی گیاهان تغذیه می کردند. از این رو ساخت چنین اثر خیره کننده ای از آن ها بسیار بعید به نظر می رسد.

6- کره های سنگی غول پیکر کاستاریکا

این کره های سنگی عطیم الجثه نه تنها به دلیل ساختار کاملاً کروی و بی نقصشان بلکه به دلیل مشخص نبودن منشاً و دلیل ساختشان باستان شناسان را در حیرت فرو برده اند. این سازه های سنگی در دهه ی ۱۹۳۰ توسط کارگرانی که جنگل ها را از درختان موز پاک می کردن کشف شدند. در برخی از افسانه های محلی چنین آمده است که در این سنگ های کروی طلا گذاشته شده است اما مشخص شده که هیچ طلایی در داخل این سنگ ها وجود ندارد.

7- قدیمی ترین ردپای انسان

ماه مارچ 2018 قدیمی ترین رد پای انسان در جزیره کالورت (Calvert) کانادا یافت شد. این اثرپا به اندازه 13.000 سال قدمت دارد و متعلق به سه فرد- یک بچه و دو بزرگسال می باشد.
این ردپاها اینهمه سال ثابت و واضح مانده، چون این سه نفر پایشان را درون سفال خیس گذاشته و این سفال به مرور سفت و با ماسه پر شده است.
باستان شناسان با کمک تاباندن اشعه ایکس توانستند تاریخچه این ردپاها را بین 13.300 تا 13000 سال پیش تخمین بزنند.

کشفیات ترسناک در باستان شناسی

گلادیاتورهای سربریده در باستان شناسی

در شهر یورک انگلستان، اسکلت‌های متعددی پیدا شد که تماما به مردانی بلندقامت تعلق داشتند که تصور می‌شد قبل از ۴۵ سالگی درگذشته‌اند. آنچه باعث می‌شد این کشف باستانی ترسناک باشد، این بود که سرهای تمامی افراد بُریده شده بود. برخی از سَرها روی سینه و برخی نیز مابین دو پا و دست‌ها قرار گرفته بودند. پژوهشگران هنوز از آنچه بر این انسان‌های کشف شده در دریفیلد تریس رفته مطمئن نیستند. اما قدمت این اجساد بین قرن دوم و چهارم میلادی برآورد شد، دوره‌ای که این منطقه بخش شمالی امپراطوری عظیم روم را تشکیل می‌داد. به همین جهت و همچنین به‌دلیل مشاهده‌ی آثار و علائمی از جراحات مختلف روی اسکلت‌ها این گمانه‌زنی به وجود آمد که اسکلت‌ها احتمالاً متعلق به گلادیاتورها یا شاید هم نظامیان باشند. تجزیه و تحلیل‌های ژنتیکی که از روی ۷ اسکلت انجام گرفت حاکی از آن بود که ۶ نفر از آنان اهل انگلستان بوده‌اند و یک نفر نیز احتمالاً از لبنان یا سوریه به منطقه آمده بود.

چاله‌ی مرگ در باستان شناسی

ساخت‌و ساز‌ی که برای گسترش یک ملک خصوصی در فرانسه انجام می‌گرفت، باستان‌شناسان را به‌صورت اتفاقی با واقعیتی تکان‌دهنده روبه‌رو کرد. در این کشف که سال ۲۰۱۲ انجام گرفت، چاله‌ای به عمق ۲ متر و قطر ۱٫۵ متر پیدا شد که از استخوان‌های مردگان پُر شده بود. وحشتناک‌تر اینکه استخوان‌ها تکه‌تکه شده بودند و بازوها و انگشتان دست بسیاری از آنان قطع شده و بدتر اینکه در میان این استخوان‌ها بقایای کودکان و حتی نوزادان پیدا شد. باستان‌شناسان حداقل هفت استخوان بازو از جمله یک استخوان متعلق به نوجوانی را یافتند. همین‌طور اسکلت مرد میانسالی در این چاله وجود داشت که دستش قطع شده بود و علائمی از ضربه‌ای مهلک روی جمجمه‌اش وجود داشت. قدمت این استخوان‌ها حدود ۵۳۵۵ سال تخمین زده شده است. به عقیده‌ی باستان‌شناسان این اجساد و عضوهای قطع شده به احتمال بسیار بقایای تلفات یک جنگ بوده‌اند که در گوری دسته‌جمعی انداخته شدند. در همین حال برخی از اجساد ممکن است متعلق به کسانی باشند که در آن عصر (نوسنگی) به‌طرز بی‌رحمانه‌ای اعدام شده‌اند.

ساحره‌گیری در باستان شناسی

ترسناک بودن برخی از کشف‌های باستان‌شناسی نیازی به هیچ استخوانی ندارند. آنچه در یک کلیسای قرن پانزدهمی در آبردین، اسکاتلند پیدا شد همین خصوصیت را داشت. در نمازخانه‌ی این کلیسا، ستون سنگی با حلقه‌ای آهنی پیدا شد که احتمالاً برای به بند کشیدن متهمان به جادوگری و ساحری در سال ۱۵۹۷ به کار رفته باشد. در آن سال در شهر آبردین یک سری محاکمات انجام می‌گرفت که به «ساحره‌گیری بزرگ (Great Witch Hunt)» معروف بود. حدود ۴۰۰ نفر در جریان این محاکمات متهم شناخته شدند و نزدیک به ۲۰۰ نفر در دوره‌ی ۸ ماهه‌ای اعدام شدند. یکی از مشهورترین این محاکمه‌ها، پرونده‌‌ی زنی به‌نام جین ویشارت است که به‌همراه پسرش، توماس لیس ابتدا خفه شده و سپس سوزانده شدند.

اگر به این موضوعات علاقه دارید می توانید مجموعه 6 جلدی باستان شناسی ممنوعه را بخوانید و از این کتاب لذت ببرید.