تکامل انسان
در مورد نحوه خلقت انسان دو نظریه معروف ” فیکسیسم ” (اصالت انواع) و ” ترانسفورمیسم “(تکامل انواع) وجود دارد که در این جا نه مجالی برای توضیح آن و نه تفسیر علمی اش در تعهد این مرکز می باشد و در در مورد این دو نظریه باید گفت که این ها نظریه های زیست شناختی هستند و جز با متد آن، قابل پاسخ گویی نیستند و باید به تحقیقات مرتبط مراجعه کرد.
وقتي به منابع ديني اسلام رجوع مي كنيم، مي بينيم كه تعارض مطلق و كاملي بين اين دو نظريه وجود ندارد و به نوعي مي توان اين دو را با هم جمع کرد:
اصولا عقل مي گويد تکامل و پذیرش اجداد حیوانى براى انسان هیچ گونه مخالفتى با اینکه انسان‌هاى موجود همه داراى پدر و مادر واحدى به نام آدم و حوا باشند ندارد، در این صورت جای این سوال خواهد بود که خود آدم و حوا چگونه خلق شده و آیا خلقت آن ها از گل بوده یا از حیواناتی انسان نما به وجود آمده اند؟
ظاهر آیات قرآن موید نظریه اول(اصالت انواع) است و بعضي از مفسران بزرگ نیز با استناد به آیات قرآن ، نظریه تکامل انواع را در مورد نسل انسان صحیح نمی دانند؛ زیرا قرآن به صراحت نسل انسانی موجود را به حضرت آدم و همسرش حوا متصل می داند و آنان را نه تکامل یافته از موجودات قبلی، بلکه مخلوق مستقل خدا می شمارد که آنها را بدون سابقه قبلی آفریده است.
با توجه به تعداد زیادی از میمون‌هایی که در حال حاضر در زمین زندگی می کنند، به نظر شما آیا انسانها از نسل میمون‌ها هستند؟
که انسانها از میمون‌ها فرگشت (تکامل) پیدا نکردند. اما میمون‌ها و انسانها جد مشترکی دارند و تقریبا 25 میلیون سال پیش از این جد فرگشت یافتند. این رابطه فرگشتی با آثار فسیلی و تجزیه و تحلیل‌های DNA مورد پشتیبانی قرار می گیرد. مطالعه‌ای در سال 2007 نشان داد که DNA انسانها و میمون‌ها تقریبا 93% مشترک است. بر اساس وجوه تشابه و تفاوت میان دو نوع DNA، دانشمندان اینطور براورد کردند که انسانها و میمون‌ها در حدود 25 میلیون سال پیش از جد مشترکی سرچشمه می گیرند. به طور مشابه، آثار فسیلی نشان می دهد که اجداد مشترک انسانها و میمون‌ها مربوط به فسیل‌های پریمات‌ها(نخستی‌سانان) است که سال 2009 در میانمار پیدا شدند. انتظار می رود که این نخستی‌سانان 37 میلیون سال قبل می زیسته‌اند.
انسانها نزدیکی بسیار زیادی به شامپانزه و سایر گونه‌های میمون‌ها دارند، اما شواهد DNA گویای آن است که ما از آنها فرگشت پیدا نکردیم. DNA انسانها و شامپانزه‌ها تقریبا 99 درصد مشترک است؛ یعنی تقریبا 6 میلیون سال پیش، ما جد مشترکی داشتیم.
سیر تکامل خطی نیست
دکتر ویلیس بیان کرد: «اینکه گفته می شود ما جد مشترکی داریم، باعث ایجاد سوءتفاهم دیگری می شود. یعنی فرگشت خطی نیست و یک گونه به گونه دیگر فرگشت پیدا نمی کند. فرگشت یک فرایند شاخه شاخه است و یک گونه می تواند زمینه را برای تولد دو یا چند گونه فراهم بیاورد.
فرگشت انسان
خانواده انسانیان شامل میمون‌های بزرگ نیز است. شواهد فسیلی و مقایسه DNA انسانها و شامپانزه‌ها نشان می دهد که انسانها و شامپانزه‌ها تقریبا 6 میلیون سال قبل از جد مشترک انسانیان(Hominidae) جدا شدند. گونه‌های متعددی از همان شاخه فرگشت یافتند که دربردارنده انسانها می‌شد، البته گونه ما تنها عضوی است که در طول سالیان زنده ماند. عبارت «انسانیان» برای اشاره به آن دسته از گونه‌هایی به کار می رود که پس از این تقسیم خط نخستی‌سانان دچار فرگشت شدند. انسانیان عمدتا دو پا داشتند و شامل گروه‌هایی می شدند که گونه‌های ما را سرانجام به وجود آوردند؛ اعم از جنوبی کپی، انسان ماهر و انسان راست قامت و آن گروه غیراجدادی که میتوان پسرعموهای انسان کنونی در نظر گرفت.
انسانیان اولیه
سه گونه از انسانیان اولیه در سال‌های گذشته در صدر اخبار بوده‌اند. قدیمی‌ترین گونه‌های انسانیان عبارتند از ساحل‌مردم چادی با نام علمی Sahelanthropus tchadensis که قدمت‌شان به 7 میلیون سال پیش باز میگردد. گونۀ جوان دیگری هم به نام اُرُرین توگِنی با نام علمی Orrorrin tugenensis وجود دارد که کشف نسبتا جدیدی هم می باشد. این گونه در سال 2000 شناسایی شد. نمونه‌های متعددی از اُرُرین در دست می باشد. البته مشخص نیست که آیا اُرُرین از اجداد انسان بود یا خیر، و این احتمال به طور قطعی رد نشده است. برخی از ویژگی‌های این گونه به انسان‌های امروزی شباهت دارد و نَه جنوبی‌کپی با نام علمی Australopithecus.
گونه سوم که آردی‌کپی با نام علمی Ardipithecus است که در دهه 1990 میلادی کشف گردید. دانشمندانی که این گونه را کشف کردند، دریافتند که برخی دیگر از دانشمندان باور نمی کنند این گونه دو پا داشته باشد. در همان سال‌ها، نمونه‌های بسیار دیگری از آردی‌کپی نشان داد که این موجود دارای دو پا بوده است. وضعیت این گونه بعنوان جد انسان، هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
فرگشت موضوع بسیار جذاب و پیچیده ای است که شما را با دنیای جدیدی از اطلاعات آشنا می کند. اگر به موضوعات این چنینی علاقه مند هستید می توانید به کتاب باستان شناسی ممنوعه مراجعه کنید.
