طریقت جنگجو، پذیرش مداوم مرگ است. هر چند که نه تنها جنگاوران، بلکه راهبان، زنان، دهقانان، و مردمان مسکین نیز آگاه گردیده اند که به سبب وظیفه یا از سر شرافت، بی درنگ مهیای مرگ شوند؛ اما این ها چیز دیگری است. جنگجو متفاوت از این است، چرا که طریقت تدبیر با وارسی شیوه ی فاتحان و پیروزمندان بنیاد نهاده شده است. به واسطه ی پیروزی های انفرادی شمشیرزنان یا با فرمان جنگ های بزرگ، ما می توانیم بر قدرت و نام وری خود یا سروران خود بیافزاییم. این، باور به تدبیراست. …
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.