نسخه اصلی کتاب عیسی در تبار فراعنه احمد عثمان

کتاب عیسی در تبار فراعنه اثری از احمد عثمان

کتاب عیسی در تبار فراعنه اثری از احمد عثمان است که در یک جلد PDF و به‌صورت ۳۲۱ صفحه کامل و جامع ارائه می گردد. احمد عثمان با استفاده از مدارک موجود باستان‌شناسی، طومارهای دریای مرده، قرآن، تلمود و منابع تورات، به‌طور قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کند که عیسی و یوشع یک نفر بوده‌اند–باوری که توسط پدران اولیه‌ی کلیسا بازگو شده–و اینکه این فرد همان توت‌انخ‌آمون بوده است، فرعونی که بین سال‌های 1361 تا 1352 پیش از میلاد بر مصر حکمرانی می‌کرد و به‌عنوان پسر معنوی خداوند در نظر گرفته می‌شد. احمد عثمان مدعی می‌شود که مسیحیان اسنی–که پس از قتل عیسی، مخفیانه آموزه‌های او را دنبال کردند–تنها چند قرن بعد، پس از اعدام پیامبر خود، یحیی تعمیددهنده توسط هرود از خفا بیرون آمدند. در عین حال، این همان اسنی‌ها بودند که در پی مرگ توت‌انخ‌آمون و پدرش آخن‌آتن (موسی)، دین یکتاپرستی مصری را مخفیانه زنده نگهداشتند. اسنی‌ها باور داشتند که خودشان مردم عهد جدید هستند که معلم نیکوکاری آنها را به خداوند پیوند داده، معلمی که توسط یک کشیش نابکار به‌ قتل رسید. طومارهای دریای مرده عقیده‌ی احمد عثمان را تأیید می‌کنند که این معلم نیکوکاری در حقیقت عیسی بوده.

قسمت هایی از کتاب عیسی در تبار فراعنه

الیس در جستجوی فرعونی که در کتب دینی نِکو نامیده شده به فهرست نام فراعنه مراجعه میکند و نزدیکترین تشابه را میان نام این فرعون به روایت کتب دینی و فرعونی از سلسله پانزدهم به نام نِهِسی (به کسر حروف نون و ها) می یابد. مصرشناسان هرچند نامها را از نوشته های هیروگلیف استخراج میکنند، نمیدانند هر نام باید چگونه تلفظ شود. بنابراین تلفظ صحیح نام این فرعون ممکن است نِهوسی بوده باشد و در تبدیل و ترجمه خط هیروگلیف به زبانهای امروز، هر دو تلفظ به یک اندازه معتبر است. در متون دینی آمده که نام همسر ابراهیم سارا بوده است. الیس احتمال میدهد که این نام از نام سلطنتی این فرعون، یعنی آسِرا گرفته شده باشد. وی همچنین احتمال میدهد که نِکو و نِهِسی شکل های مختلفی از اسم کوچک این فرعون بوده باشند. جزئیات کتاب عیسی در تبار فراعنه هورمهب پارامسس را بعنوان فرمانده ارتش و شهردار Zarw منصوب کرد و مسئولیت این پادگان نظامی محلی را به او سپرد. به دستور هورمهب بود که پارامسس بنی اسرائیلی ها و بقیه زندانی ها را به بیگاری کشید تا با نیروی آنها Zarw را بازسازی کند و هم اقامتگاه جدیدی برای خود بسازد. جایی که بعدها طبق کتاب مقدس در نقطه آغازین خروج به نام پی رامسس شناخته می شده. همچنین پی رامسس در دلتا شرقی به اقامتگاه اصلی فراعنه سلسله های نوزدهم وبیستم مصر تبدیل شد. هورمهب که مرد ، سلسله هجدهم مصر بدون وارث مشروع باقیمانده.پارامسس که حال پیرمردی بود زمینه را برای ادعای پادشاهی فراهم دید و خود نخستین حکمران سلسله نوزدهم شد. منابع مصری در مورد این واقعه چیزی نگفته اند اما با توجه به دوران کوتاه حکمرانی رامسس (از حدود ۱۳۳۵–۱۳۳۳پیش ازمیلاد (روم شرقی)) و اینکه مرگش درهمان زمان خروج بوده به احتمال زیاد او همان فرعون دوران موسی بوده. درمواجهه با مشکل تعداد زیاد پیروانی که به غذا و آب نیاز داشتند موسی نقشه اولیه اش برای به قله کوه سینا رسیدن را رها کرد وبه جای آن از راه جاده باستانی هوروس که Zarw واقع بر مرزمصررا به شهر کنعانی غزه متصل می کرد به شمال رفت. در امتداد جاده ، شهرک هایی یا چاههای آب وجود داشت که توسط پست های نظامی محافظت می شدند. با توجه به کتاب تثنیه ، موسی در نهایت اجازه ورود به سرزمین موعودرا پیدا نکرد و توسط خدا به این دلیل کشته شد که :” در کنار آبهای مریبه قادش در صحرای سینا ، میان اسرائیلیان بر من خیانت کردید … ”